نقش تغذیه در سلامت با رویکرد آموزه وحیانی

سابقه و هدف: سلامت در فرهنگ متعالی اسلام از ارزش والایی برخوردار است. قرآن کتاب هدایت و سلامت معرفی شده است. بر همین اساس رهنمودهای مختلف بهداشتی در مورد سلامت ارایه کرده است. یکی از رویکردهای قرآن، توصیه‌های تغذیه‌ای آن در آیات متعدد است، هدف از این پژوهش، شناسایی نقش و جایگاه آموزه تغذیه قرآنی در ارتباط با سلامت است. مواد و روش‌ها : پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیلی اسنادی و مفهومی است. در این راستا، ابتدا با مراجعه به منابع تفسیری و حدیثی، و نیز جستجو در بانک‌های اطلاعاتی از قبیل Sid, magiran, Noormags, iranmedex اطلاعات لازم مبتنی بر سوالات تحقیق گردآوری شد. در نهایت مطالب گردآوری شده با توجه به اهداف و سوالات پژوهش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: آموزه تغذیه وحیانی، توجه به سلامت جسمی را با اصول تنوع غذایی، ایمنی و طیب بودن در نظر دارد. با دعوت به غذای حلال و پرهیز از غذای حرام و نیز پذیرش خداوند به عنوان رزاق حقیقی، معنویت در سلامت را جستجو می‌کند. این نگرش معنوی، شاخص‌های سلامت روان از قبیل آرامش، اخلاق مداری و عمل صالح را بدنبال دارد امری که در قرآن بر آن تاکید می‌شود. توزیع عادلانه غذا در جامعه اسلامی، از دیگر آموزه قرآنی است که با آن سلامت اجتماعی محقق می‌شود. لذا جهت‌گیری رهنمودها ی بهداشت تغذیه وحیانی در راستای تحقق سلامت جامع نگر است. نتیجه‌گیری: ازآنجا که در آموزه وحیانی، تغذیه سالم دربردارنده، شاخص‌های جسمی، روانی، معنوی و اجتماعی است. ضروری است که رویکرد تغذیه‌ای اسلام مورد توجه سیاست‌گذارانی جهانی تغذیه قرار گیرد تا سلامت واقعی حاصل شود